- dilikləmə
- «Dilikləmək»dən f. is.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
diliklənmə — «Diliklənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diliklətmə — «Diliklətmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilikləmək — f. Dilik dilik etmək, diliklər şəklinə salmaq. Haşiyə taxtasını dilikləmək. Paltar ətəyini dilikləmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diliklətmək — icb. Dilik dilik kəsdirmək, diliklər düzəltdirmək. Yaylığı diliklətmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diliklənmək — məch. Dilik dilik edilmək, diliklər düzəldilmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilik-dilik — sif. 1. Kənarı diliklər şəklində olan. Kənarı dilik dilik süfrə. 2. Tikə tikə, parça parça. Dilik dilik etmək – parça parça etmək, tikə tikə etmək. Dilik dilik olmaq – parçalanmaq, parçaparça olmaq. O, kağızı cırıb atdı, dilik dilik olan xırdaca… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilikli — sif. Diliyi, ya dilikləri olan. Dilikli yaxalıq. Ətəyi dilikli paltar. Dilikli qala divarları … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diş-diş — sif. Dişlər halında olan; üzərində dişlər, çıxıntılar, kərtiklər olan; kərtik kərtik. Faranın işığı hündür daş hasarın dişdiş divarına toxunub yayıldı. İ. Məlikzadə. Diş diş olmaq – dilim dilim olmaq, diliklənmək, üzərində çoxlu çıxıntı əmələ… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti